واریوتاید ® (اکتروتاید استات) 20, 30 mg

  • دسته‌بندی مارتیندیل: آنالوگ سوماتواستاتین؛ ضد اسهال؛ پادزهر
  • نام ژنریک: Octreotide acetate
  • مقدار دوز: واریوتاید LAR® ۲۰ میلی‌گرم و واریوتاید LAR® ۳۰ میلی‌گرم: پودر و حلال برای محلول - تزریقی، دپوت یک ماهه
  • دسته‌بندی: آنالوگ سوماتواستاتین؛ ضد اسهال؛ پادزهر
  • استفاده درمانی: از داروی واریوتاید در درمان آکرومگالی که یک بیماری ناشی از ترشح بیش از حد هورمون رشد در بدن است، استفاده میشود داروی واریوتاید منجر به کاهش میزان هورمون رشد تا حد طبیعی شده و به روند درمان کمک میکند. همچنین در برخی از تومورها (مانند تومور های کارسینوئید، تومورهای پپتید وازواکتیو روده) که معمولا در روده و پانکراس وجود دارد، از این دارو برای کنترل ترشح پپتیدهای گوارشی استفاده شده و در نتیجه از بروز اسهال شدید آبکی و قرمزی صورت و گردن جلوگیری میشود.
واریوتاید نام تجاری داروی اکتروتاید است. این دارو یک پروتئین سنتتیک محسوب میشود که عملکرد هورمون سوماتوستاتین را در بدن تقلید میکند. واریوتاید ترشح پپتیدهای گوارشی و همچنین بسیاری از هورمونها از جمله انسولین و گلوکاگون (که مسئول کنترل قند خون هستند) و هورمون رشد را در بدن کاهش داده و از آن در درمان آکرومگالی و برخی سرطانها و بهبود عوارض ناشی از آنها استفاده میشود. بصورت دو سرنگ حاوی حلال اختصاصی و ماده موثره عرضه میشود. که بعد از ترکیب محتوای این دو سرنگ، دارو به فرم مایع و بصورت زیرجلدی تزریق میشود. بعد از تزریق، دارو به فرم ژل تبدیل شده و به مرور در طی مدت زمان مشخص دارو را آزاد کرده و اثرات درمانی خود را ایجاد میکند.

پودر و حلال برای محلول - تزریقی، دپوت یک ماهه
آکرومگالی: دوز اولیه: ۲۰ میلی‌گرم به صورت زیرجلدی (SC) در ناحیه گلوتئال هر ۴ هفته یک بار به مدت ۳ ماه. دوز بر اساس پاسخ بالینی تنظیم می‌شود. تنظیم دوز بر اساس سطح هورمون رشد (GH)، فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-1) و کنترل علائم:
اگر GH ≤1 ng/mL،IGF-1 طبیعی و علائم کنترل شده باشند: دوز را به ۱۰ میلی‌گرم هر ۴ هفته یک بار کاهش دهید.
اگر GH >1 تا ≤2.5 ng/mL، IGF-1 طبیعی و علائم کنترل شده باشند: دوز ۲۰ میلی‌گرم هر ۴ هفته یک بار حفظ شود. اگر GH >2.5 ng/mL، IGF-1 افزایش یافته و/یا علائم کنترل نشده باشند: دوز به ۳۰ میلی‌گرم هر ۴ هفته یک بار افزایش یابد. در صورت نیاز، دوز می‌تواند به ۴۰ میلی‌گرم افزایش یابد. دوزهای بالاتر از ۴۰ میلی‌گرم توصیه نمی‌شود، اما در برخی موارد تا ۶۰ میلی‌گرم هر ۴ هفته یک بار استفاده شده است. سندرم کارسینوئید و VIPomas: دوز اولیه: ۲۰ میلی‌گرم به صورت زیرجلدی (SC) در ناحیه گلوتئال هر ۴ هفته یک بار یا ۲۰ تا ۳۰ میلی‌گرم به صورت زیرجلدی هر ۴ هفته یک بار. تنظیم دوز بر اساس پاسخ: اگر بیمار پس از ۲ ماه به دوز ۲۰ میلی‌گرم پاسخ مناسب داده باشد، دوز به ۱۰ میلی‌گرم هر ۴ هفته یک بار کاهش یابد. اگر علائم پس از ۲ ماه به‌طور کافی کنترل نشده باشند، دوز به ۳۰ میلی‌گرم هر ۴ هفته یک بار افزایش یابد.

گرچه ممکن است این موارد نادر باشند اما در صورت مشاهده هر یک از علائم یا نشانه‌های زیر، فوراً با پزشک خود یا داروساز تماس بگیرید 

علائم واکنش آلرژیک:

  • بثورات پوستی، کهیر، خارش، قرمزی، تورم، تاول یا پوسته‌پوسته شدن پوست (با یا بدون تب).
  • خس‌خس سینه، تنگی قفسه سینه یا گلو.
  • مشکلات تنفسی، بلع یا صحبت کردن.
  • تورم دهان، صورت، لب‌ها، زبان یا گلو

علائم کاهش سطح هورمون تیروئید

علائم مشکلات کیسه صفرا

علائم فشار خون بالا

علائم مشکلات پانکراس (پانکراتیت)

ماسی‌مورلین (Macimorelin): از ترکیب خودداری شود. فکسینیدازول (Fexinidazole): از ترکیب خودداری شود. عوامل طولانی‌کننده فاصله QT (مانند دیسوپرامید، ایبوتیلید، اینداپامید، پنتامیدین، پیموزاید، پروکائین آمید، کوینیدین، سوتالول):به دلیل افزایش فاصله QTc، این ترکیب ممنوع است.
دارو به دور از دید و دسترسی اطفال نگهداری شود تا هنگام مصرف، دارو در دمای ۲-۸ درجه سانتی گراد در درب یخچال و به دور از یخ زدگی نگهداری شود. دارو به دور از نور و رطوبت نگهداری شود.

دیگر محصولات را بررسی کنید...

محصولات مرتبط